gąska wierzbowa (Tricholoma cingulatum)

Występowanie: VIII-X
Jadalny
Tricholoma cingulatum (Almfelt ex Fr.) Jacobashch, Verh. bot. Ver. Prov. Brandenb. 33: 59 (1892)

Kapelusz: 2-5(-7) cm, stożkowy do wypukłego lub płaski z niskim garbkiem, z drobnymi włoskami i łuseczkami. Koloru szarego do szarobrązowego z jaśniejszym brzegiem, rzadziej biały.

Hymenofor: blaszki przyrośnięte, gęste, białe do jasnoszarych, z wiekiem przebarwiające się na żółto.

Trzon: wysokości 4-7 cm, grubości 0.4-1.5 cm; poniżej pierścienia jasnobrązowy do szarego, powyżej biały.

Miąższ: biały do jasnoszarobrązowego, zapach i smak mączny

Wysyp zarodników: biały.

Budowa mikroskopowa: zarodniki (4,5-)5-6 x (2-)2,5-3,5 μm, eliptyczne lub cylindryczne.

Środowisko: pod wierzbami, od lata do jesieni.

Uwagi: pojawia się najczęściej pod wierzbami. Preferuje gleby wapienne. Jego charakterystyczną cechą jest obecność wyraźnej strefy pierścieniowej.

Synonimy:

Agaricus cingulatus Almfelt ex Fr., Linnaea 5: 507 (1830)
Armillaria cingulata (Almfelt ex Fr.) P. Karst., Bidr. Känn. Finl. Nat. Folk 32: 20 (1879)
Tricholoma cingulatum var. alboflavescens Bidaud & Thévenard, Docums Mycol. 32(nos 127-128): 74 (2003)

Literatura:
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp, Copenhagen, 2008